Acı sözler
Bu bölüm boş.
Silmeye alışkın insanlardık. Önce gözyaşımızı sildik,
sonra birbirimizi,
Beni Başkasıyla Kıyaslama, Ben GüLüşüne Hastaydım
Onlar Bedenine..
Zindanlar ne kadar karanlık olsada umutlar her zaman aydınlıktır.
Hayat ne kadar acımasız olsada aciyi unuturan sevdiklerinin varlığıdır..
Hangi Veda Cümlesinden Bahsediyorsun Sevgili..? Sen Gitmeye Yeltendiğin Andan İtibaren;
Ben Vurdum “Hoşçakal” ın Sandalyesine Tekmeyi..
Yaşamak dedikleri bu işte!.. Ne yaparsan yap, önünde kader,
arkanda keder. İkisinin toplamı bir hayat eder..
Benden su katılmamış şiirler istiyorsun. Kalem mi yazıyor sandın ?
Ben harfleri denizlerden söküp tek tek, gözlerimden süzüyorum… Göremiyorsun..
senin Olmayacak Birini Sevdiğin Zaman, Çift Mesai Yapar Ömrün,
Gündüz Yaşamaya, Gece Ölmemeye Çalışırsın.
Dünden İstediklerimi Alamadığım İçin, Yarınlarıma Hep Şükrettim.
Gardaşım Bu Sözler Kime? Nasıl Söyleyeyim Ulan, Bir O** Sevdik Diye.
Bakmayın Güldüğümüze, Acılarımız Bitmiş Değil, Sadece Alıştık...
Öyle herkesi sevmeyeceksin.. Seviyorum demeyeceksin!
Seni seviyorum diyebilmek için gerekirse bir ömür bekleyeceksin..
Çok güzel gülen insanlar var , içleri paramparça!
Hayat dediğin, bir çay insan ise, şekeri karıştırdıkça hayattan tat aldığını sanırsın.
Oysa ki hayatın seni erittiğini, çay bitince anlarsın!
Kötü biri olduğumu söyleyenlerin hepsi, iyi niyetlerimin katilleriydi!
Hayat, acıya mola vermeden devam ediyor.
Nerede kaldığımızı bilmiyorum ama yarım kalmamalıydık.
Yalan söylemeyi hiç beceremem ama kime iyiyim dediysem inandı...
Hayal kurmayı seviyorum çünkü orada her şey yolunda ve senle beraber olabiliyorum.
Aşk biter ve sen düşersin kurduğun düşten.
Hayır demeyi öğrenmek için, evetlerin acısını çekmek gerek.
Bir yayınlansa gişe rekorları kıracak acılarım var.
Düşlerim açıkta kaldı, ne yapsam üşüyorum.
Ne garip değil mi, beni kırdığın yerde saklıyorum seni.
Mülteci bir çocuğun kendi ülkesinden kaçması gibi, kaçıyorum gözlerinden.
Sen benim hayata en uzun merhabamdın, beni kısacık bir elvedaya nasıl sığdırdın?
Ben ne günler gördüm günler. Derdimi söylesem kimler dinler, halimi görseler dağ, taş inler.
Kalbimde senin acın varken, başka acı istemem.
Kolay anlatılıyor acılar, kolay yazılıyor, kolay yaşanmıyor oysa.
Güvendiğim dağlara gül yağsın isterdim, kar değil!
Gidişler çare değil, yüreğindekileri bitirmedikçe.
Gönül yorgun düştüğünde, yürek dilsiz kalır...